Երեւան
Երեւանի մէջ համահայկական համաժողովին մասնակցող հայ կաթողիկէ պատուիրակութեան անդամ՝ Լիբանանի «Մասիս» շաբաթաթերթի պատասխանատու տնօրէն պր. Սարգիս Նաճարեանի հարցազրոյցը Հայաստանի տեղական մամուլին հետ, Հայաստան իր կեցութեան ընթացքին:
Համախմբուածութիւնը, սփյուռքահայ կառոյցներու եւ կազմակերպութիւններու առաջնորդներու, ղեկավարներու այսքան բազմաթիւ մասնակցութիւնը վկայութիւնն է սփյուռքահայութեան, համայն Սփիւռքի՝ հայրենիքի հանդէպ տածած սիրոյն եւ հայկական պետականութիւնը հզօրացած տեսնելու նախանձախնդրութեան: Եթե այդ սէրը և նախանձախնդրութիւնը չլինէր, այս մարդիկ հոս ի՞նչ գործ ունէին:
Ասիկա վկայութիւնն է նաեւ համահայկական հիմնախնդիրները միասնական ճիգերով լուծելու պատրաստակամութեան: Հիմնախնդիրները միայն Սփիւռքինը, Հայաստանինը կամ Արցախինը չեն, այլ համայն հայութեանն են, համայն ազգինն են, հետեւաբար համայն ազգը միայն միաբռունցք, միասնական, միաբերան կրնայ այդ խնդիրները լուծելու աշխատանքները սկսիլ: Եւ յուսամ, որ այս համաժողովը այդ աշխատանքներու մեկնակէտը կը դառնայ:
Խորհրդանշական է, որ մենք հայրենիքի մէջ հաւաքուած ենք Անկախության տօնին: Անկախութիւնը ոեւէ երկրի, ոեւէ ժողովուրդի համար բարիք պէտք է դառնայ, ժողովուրդը անկախութեան բարիքը պէտք է վայելէ, որովհետեւ անկախութեան համար պայքարած կ'ըլլայ, քանզի անկախութիւնը հենց այնպէս չի տրուիր. այն պայքարի, տոկունութեան, զրկանքի արդիւնք է: Այնուհետեւ, երբ անկախությունը ձեռք կը բերուի, պէտք է անկախութիւնը ժողովուրդը վարձատրէ: Այսօր, շատ անկեղծ կ'ըսեմ, դժբախտաբար, վարձատրութիւնը առաւել կամ նուազ համեմատութեամբ իրականացած չէ: Ժողովուրդը այդ անկախութեան բարիքն ամբողջությամբ չի վայելէր: Մաղթանքս, ցանկութիւնս է, որ իշխանութիւնները անկախութիւնը ժողովուրդի համար բարիք դարձնելու աշխատանքին լծուին: