Չորեքշաբթի, 23 Նոյեմբեր 2011 - Հայ կաթողիկէ Գ. Հարպոյեան վարժարանի ձեռնարկներ


«Դէպի Հայք» հիմնադրամի տնօրէնին այցելութիւնը հարպոյեան վարժարան

Ուրբաթ, 18 Նոյեմբեր 2011-ին Գ. Հարպոյեան վարժարան այցելեց «Դէպի Հայք» (Birthright Armenia) Հիմնադրամ կազմակերպութեան Երեւանի տնօրէն, ծագումով լիբանանցի Պրն. Սեւան Գապաքեան:

2004-ին ծնունդ առած «Դէպի Հայք» կազմակերպութիւնը նպատակ ունի ամրապնդել Հայրենիք եւ Սփիւռք փոխ-կապակցութիւնը, Սփիւռքի երիտասարդութեան հնարաւորութիւն տալով կամաւորական փորձառութիւններու միջոցով մասնակցելու Հայաստանի ամէնօրեայ կեանքին:

Վարժարանին 11-րդ, 12-րդ եւ Արհեստից բաժնի աշակերտներուն հետ հանդիպում ունենալով Պրն. Գապաքեան աշակերտներուն շեշտեց այն իրականութիւնը, որ «Հայաստան գալը անհրաժեշտութիւն մըն է, որովհետեւ Հայաստանը բոլորիս երկիրն է»: Ան այս կազմակերպութիւնը նկարագրեց որպէս կամուրջ մը, որուն միջոցաւ 20-32 տարեկան երիտասարդները առիթը ունին Հայրենիքի մէջ կամաւորական աշխատանքներ կիրարկել՝ հասարակութեան մօտ ծառայութիւններ կատարելով, միաժամանակ ծանօթանալով հայոց երկրին, կենակցելով ժողովուրդին հետ, «դպնալով Հայոց պատմութեան եւ զգալով անոր ուժը»:  

Պրն. Գապաքեան խօսեցաւ կազմակերպութեան իւրաքանչիւր մանրամասնութեան մասին, որուն միջոցաւ առայժմ 25 երկիրներէ 600 մասնակիցներ այս փորձառութիւնը ապրած են՝ շնորհիւ «Դէպի Հայք» կազմակերպութեան ծրագրին, որ աշխատանքներու կողքին իր մասնակիցներուն կը տրամադրէ նաեւ լեզուի դասընթացքներ, դասախօսական շարքեր, երաժշտական երեկոներ, շրջապտոյտներ եւ զանազան գործունէութիւններ:

Գապաքեանի հաղորդական ոճը եւ ներկայացնելու կարողականութիւնը մղեց աշակերտներուն հարցումներով մասնացութիւն բերելու եւ հետաքրքրուելու այս ծրագրին մասին, որուն պայմանները քաջալերական եւ խրախուսիչ են բոլոր հայ երիտասարդներուն համար, որոնք կը փափաքին երկարաժամկէտ (2-12 ամիսներու տեւողութեամբ) Հայաստան երթալ: 

Հանդիպան աւարտին, վարժարանիս տնօրէնուհի Տիկին Ռիթա Պոյաճեան յաջողութիւն մաղթեց «Դէպի հայք» կազմակերպութեան պատասխանատու մարմիններուն եւ շնորհակալութիւն յայտնեց հիւրին՝ իր շինիչ ներկայացման համար, որով Պրն. Գապաքեան ընդգծեց կազմակերպութեան ընձեռած հնրաւորութիւնները՝ ի սպաս հայ երիտասարդութեան մօտ ազգային ինքնագիտակցութեան վերարժեւորման եւ Հայրենիք-Սփիւռք փոխ-կապակցութեան ամրապնդման:   


Լիբանանի անկախութեան տօնի նշում

երկուշաբթի, 21 Նոյեմբեր 2011-ի զբօսանքներուն արդէն վարժարանին բակէն ներս կը հնչէր լիբանանեան ազգասիրական երգեր, անկախութեան յատուկ մթնոլորտ մը ստեղծելով դպրոցէն ներս:

Անկախութեան տօնակատարութեան ծիրէն ներս նաեւ վարժարանին աշխակերտները պատրաստած էին կոկին յայտագիր մը, որուն իր ներկայութեամբ պատուեց Լիբանանի խորհրդարանի պետական երեսփոխան տիար Ժան Օղասապեան:

Լիբանանի եւ Հայաստանի քայլերգներու ունկնդրութենէն ետք Մանկապարտէզի աշակերտները բեմ բարձրանալով ներկայացուցին արաբերէն ասմունք-երգ մը, որուն յաջորդեց վարժարանիս աշակերտութեան խօսքը, զոր արտասանեց 9-րդ դասարանի աշակերտուհի Արինա Թեփիրճեան: Ան հրաւիրեց բոլորը վայելելու «անկախութեան քաղցր համը» եւ «խոստանալ վերացնելու բոլոր խոչընդոտները, վստահութիւն ունենալով իրար վրայ»: Անգլերէն եւ արաբերէն ասմունքներէ ետք, Ա. դասարանը ելոյթ ունեցաւ արաբերէն երգով մը, որ խանդավառ մթնոլորտ ստեղծեց ներկաներուն մօտ: Վարժարանի պարախումբը ներկայացուց լիբանանեան տապքէ-ն, որուն շարժումները այնքան հարազատօրէն կատարեցին մեր աշակերտուհիները:

Օրուան պատմագը փոխանցեց պետական երեսփոխան Ժան Օղասապեան, որ իր խօսքին մէջ ընդգծեց, թէ «անկախութեան իսկական ըմբռնումը Լիբանանի հանդէպ սէրն է»: Ան ըսաւ, թէ անկախ ըլլալ կը նշանակէ «մտածել մեր ուզած ձեւով, գործել մեր փափաքած կերպով, դպրոց եւ եկեղեցի յաճախել, ուսում առնել եւ մեր մշակոյթը պահել»: Օղասապեան նկատել տուաւ, որ «պատերազմները միայն աւերներ կը գործեն, հետեւաբար երկխօսութիւնը լաւագոյն ձեւն է հաղորդակցութեան»: Ան շեշտեց, որ «եթէ մենք որպէս լիբանանցիներ կարենանք երկխօսութեամբ լուծել մեր բոլոր հարցերը, այդ կ՚ըլլայ մեր անկախութիւնը»: Պետական նախարարը իր խօսքը փակեց ըսելով, որ «մեզմէ իւրաքանչիւրը պէտք է յատուկ զգացումներ ունենայ երբ լսէ իր հայրենիքին քայլերգը, այդ պէտք է ըլլայ մեր անկախութեան եւ ազատութեան երգը□ ու պատգամեց՝ «սիրով ու հաւատքով կերտել եւ պահել անկախութիւնը, առանց մոռնալու մեր պատմութիւնը, մանաւանդ մեր հայոց պատմութիւնը, որուն ընթացքին մեր նախահայրերը պայքարած ու արիւն թափած են, որպէսզի մենք այսօր հասնինք այն ինչին որ հասած ենք, ունենանք մեր հաւատքը, լեզուն, մշակոյթն ու աւանդութիւնները»:

Բանակի նիւթով երկխօսութիւն-ասմունք մը ներկայացուցին 4-րդ դասարանէն երկու աշակերտներ: «Լըպնանի» մեներգին յաջորդեց անկախութեան եւ լիբանանեան դրօշակին նուիրուած արաբերէնով արտասանուած բանաստեղծութիւնները: Իսկ յայտագրին վերջին բաժնով ելոյթ ունեցաւ վարժարանիս երգչախումբը, արաբերէն եւ հայերէն երգերով, գովաբանելով Լիբանանի մայրին եւ կապոյտ երկինքն ու ծովը:

Հուսկ բեմ բարձրացաւ վարժարանի տնօրէնուհի Տիկին Ռիթա Պոյաճեանը, որ շնորհակալութիւն յայտնելով օրուան պատգամաբերին եւ յայտագիրը պատրաստող ուսուցիչներուն, շեշտը դրաւ այն կէտին վրայ, թէ «մենք որպէս լիբանանցիներ անբաժանելի մասնիկն ենք հիւրընկալ Լիբանանին», հետեւաբար վեր առնելով անկախութեան անհրաժեշտութիւնը շնորհաւորեց Լիբանանը այս տօնին առիթով:
Ողջո՛յն մայրիներու յաւերժական աշխարհ Լիբանանին:

ԼՐԱՏՈՒԱԿԱՆ ՄԱՐՄԻՆ
ՀԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ ԳԷՈՐԳ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ ԲԱՐՁՐԱԳՈՅՆ ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ


Առօրեայ Աւետարանը
Այբ Էջ | Բովանդակութիւն | Հասցէարան | Օգտակար Կապեր | Նամականի
Ներքին Պրպտում՝  Armenian Keyboard
Կարդացէ՛ք այս էջը հետեւեալ լեզուներով.-    
Վերարտադրութեան ամէն իրաւունք վերապահուած է Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցւոյ